بابونه شیرازی؛ این گیاه در غرب و جنوب غربی ایران و عراق، ترکیه و هند رویش دارد. از آن در درمان بیماری‌های مختلف از جمله اختلالات عصبی، اختلالات گوارشی، مشکلات قاعدگی، بیماری‌های پوستی، ورم ملتحمه و نقرس استفاده می‌شود. گیاه بابونه در طب سنتی ایران به فراوانی استفاده می‌شده است.طبع بابونه، گرم و خشک است و از منظر طب سنتی، خاصیت آن تحلیل‌برنده اورام بارده، خشک‌کننده و مالیدن آن روی بدن برای تب و لزرهای بلغمی و سوادوی مفید است.جوشانده یا خیسانده گل بابونه مقوی بدن و به خصوص معده است؛ نفخ معده و روده را از میان می‌برد؛ دمنوش آن برای میگرن و سردرد مفید است. خاصیت ضدتشنجی دارد. ابن سینا به خواص این گیاه برای بهبود جوشها، ورمها، بهبود تب‌ها و مشکلات گوارشی اشاره کرده است؛ بنا به اعتقاد ابن سینا، به علت خاصیت سست‌کنندگی بابونه، این گیاه تسکین‌دهنده ورم‌های حاره است و باعث تقویت اعصاب می‌شود. بهترین دارو برای رفع خستگی است و برای سردردهای بارد و تخلیه عفونت‌های سر مفید است.
دیدگاه خود را بنویسید